Her bakışı başka bir kalkışmaya sebebiyet.
Kim nasıl kalkışırsa bu gelişmeye,
Şiirde de ufak bir filizlenme yaratacak işte.
Bu kış,
Bir hisyatın arifesindeyken,
Sarsılmaz uçurumlardan büyük ölümlere gebeyken bu kış,
Sana tutunarak kalemim güç bulma sallantılarında.
Biraz korkunun içinde fırtınanın yamacında,
Yoksul çocukların doğurduğu sonsuzluk uçuşlarında,
Bu hislerde sırasını beklemiş mahkum.
Ümit cebini, hüzün cebine aktardığımız duygularla,
Mürekkepler akıtıyoruz, açıklamayayen kağıtlara.
Senden yayılan ışıkla ağaçları büyütüyorum farklı bir bakış açısıyla.
Güzler ve yüzler biriktirip,
Günler sildim umarsız acıların kaçışı sızıyla.
Ütopyalarla gerçeklerin hep arasında,
Ama hep senden yana, seninle yan yana,
Senin yamacında.
Bu kış kırık bir memleketi kucaklamaya,
Sevginin, diriliğin ve senin umudunda,
Yan yana.
Bu kış ümit etmeye razı!
Razı hazanları silip gönüllerden, birikimler yapmaya nazır!
Tarifi olmayan yeni bir mevsimin yarattığı etkim bakışınla.
Şakalaşmanın uçurumundan yankılanan şakaklarının özelliklerine.
Gözlerim de değsin gözlerine bahanesiz şafaklarda,
Sözlerim de vecizelerle ahenkler salsın dudaklarına.
İşte şimdi bir yüreğin içine girmekten yana.
Razı bu kış, bu mevsimde tomurcuklar ekip çiçekler yeşertmeye yüreğine,
Yüreğime.
Hazır ve direniyor bu kış kendi mevsiminde gönlümüzde yer etmeye.
Yaşama bir kez daha ümit vermeye bu kış, bu vakitlerde.
Bu kış çiçeklerin açtığı senin gönlün olsun dileğimce.
Şakaklarından akan kış çiçeği solmadan taze kalsın,
Dileğim bu işte benim gönlümce.
